در کجای دنیا هستم!؟

سلام!
این شعر یه جورایی به دلم نشست!


تکیه بر جنگلِ پشت سر
                             روبروی دریا هستم
آنچنانم که نمی دانم
                            در کجای دنیا هستم


حالِ دریا آرام و آبی ست
                     حال جنگل سبزِ سبز است

من که رنگم را باران شسته است
                        در چه حالی آیا هستم؟

فوج مرغان را می بینم موج ماهی ها را نیز
حیف! انسانم و می دانم
تا همیشه تنها هستم

وقتِ دل کندن از دیروز است یا که پیوستن با امروز
من ولی در کارِ جان شستن
                                 از غبار فردا هستم

صفحه ای ماسه بر می دارم
با مداد انگشتانم
می نویسم:
        من آن دستی که
                ر...فت از دستِ شما هستم


مرغ و ماهی با هم می خندند
من به چشمانم می گویم:
زندگی را می بینی
                     بگذار
                               این چنین باشم تا هستم

محمدعلی بهمنی


فعلاْ دلم می خواد فقط همه چیز بگذره، همین!


سارای عزیز یک برنامه ی جالب فرستاده بود که هر اسمی که تایپ می کردین رو می گفت که شغل ایده آلش چیه. یکی دو تا اسم که نوشتم و شغل رو گفت، دیدم چه جالبه و شروع کردم هر چی اسم به ذهنم رسید رو تایپ کردم.یکی از اسما رو نوشتم شغل رو Internet Hacker  معرفی کرد!!! منم که داغدیده ی این قضیه بودم اول دچار شوک لحظه ای شدم  بعد یاد جمله ی معروف «هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست» افتادم!!!!
می دونین این کار چی رو برام تداعی کرد!؟ قدیما یکی که یه چیزیش می شد و می گفتن چشم خورده و تخم مرغی رو توی یک پارچه می پیچیدن و اسما رو می گفتن و تخم مرغ رو فشار می دادن ، به اسمی که چشم زده بود می رسیدن تخم مرغ می شکست! دقیقاْ همین احساسِ بی ربط بهم دست داد! که هنوز نمی دونم چه ریطی داشت!