نوروزی دیگر

همیشه لحظه ی سال تحویل برام پر از وهم بوده!

اینکه پارسال نمی دونستی که سال دیگه موقع تحویل سال کجایی و امسال هم نمی دونی سال دیگه کجا خواهی بود و چه بر تو خواهد گذشت و سال های دیگر هم.

خدا رو شکر می کنم که امسال موقع تحویل سال پیش مامان و بابا بودیم و همین برام دنیا دنیا ارزش داشت و آرزو می کنم جمعمون هر سال جمع تر باشه.

۸۶ سال خوبی بود! یه سال آروم و سر به راه! به جز آرامش دوست داشتنیش، بهترین اتفاقش رفتن کاملاْ یکباره مون به خونه ی خدا بود و بعد هم نو شدن ماشینمون (که ژیگول نام گرفت) و ورود یک دوربین دیجیتال حرفه ایه نازنین (که جانسون صداش می کنیم!) ! (ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه! این دعایی بود که بیش از همه در طواف خانه ی خدا می خوندم!)

سال نو مبارک!

... و دیگر هیچ!