امروز خوشحال و خندان رفتیم جشنواره ی ایرانیان در دو ساعتی اینجا، دریغ از یک پرچم ایران به صورت پارچه، کاغذ، پوستر، شال، تی شرت یا هر چیز دیگه ای که بتونیم خریداری کنیم! نه از نوع ساده ش نه الله و اکبر و نه حتی شیر و خورشید! حالا شما بگو پنجاه تا محصول که روش نوشته بود عشق!!! آخرش هم فقط یک تی شرت شعر فارسی نصیبمان شد هر چند که شعرش شعر دلخواهمان نمیبود! حالا زیر لیوانی زدند با طرح های جذاب و جالب! بعد من واقعا دلم میاد این "چو ایران نباشد تن من مباد" رو بگذارم زیر لیوان چاییم؟! قهوه رو که دیگه ازش شرمسار میشم شدید!