خاطرات بیابانی

 سلام، از کشف این شعر بی نهایت مشعوف گشتم . . .!!! 

کاروان خاطره
                         با صد شتر جنون

تا گم شدن در ازدحام رنگی مهتاب
                                               می دوید

تا یک غرور پوچ
                        در پهنه ی کویر

در جابجایی طوفان شن

                                  به وسعت دید

مردی به هیبت یک ساربان پیر

                               از خاطرات بیابانی اش

                                                               گریست.
«قاسم اکبری»